Mijn koers vinden 🌍

The pessimist complains about the wind; the optimist expects it to change; the realist adjusts the sails. - William Arthur Ward

Terugkeer en herbevestiging

Na drie maanden vrijwilligerswerk, was het geld op. Het was tijd om naar huis te gaan, maar diep vanbinnen realiseerde ik me dat dit geen vaarwel was. Eerder een tot ziens. We begonnen meteen na onze aankomst in België te zoeken naar een job. Na 2 dagen hadden we allebei werk gevonden, in dezelfde school. We werkten beide voor OKAN.

OKAN of "OnthaalKlas voor Anderstalige Nieuwkomers", is een systeem gespecializeerd voor studenten die in Vlaanderen aankomen en de taal niet spreken. Het is een onderdompeling in de Vlaamse taal en cultuur.

Onze collega's waren fantastisch! Het was heel leuk om daar te werken. Ik gaf les aan leerlingen tussen de 12 en 18 jaar, die net in Vlaanderen waren toegekomen en een ander alfabet hebben. De studenten waren dankbaar en gemotiveerd om te leren. Dat herinnerde me aan het lesgeven in Cambodja. Ik voelde me betekenisvol en heb een zekere impact gehad op hun leven. Ondanks dat ik het een leuke ervaring vond in OKAN, ik miste iets. In België lesgeven is niet iets wat ik voor een langere tijd zou kunnen doen. Dit was een nieuwe bevestiging voor mij dat ik iets anders moet doen. Alhoewel dit de beste ervaring was als leerkracht in België tot nu toe.

Mijn huidige weg bepalen

“So many people live within unhappy circumstances and yet will not take the initiative to change their situation because they are conditioned to a life of security, conformity, and conservatism, all of which may appear to give one peace of mind, but in reality, nothing is more dangerous to the adventurous spirit within a man than a secure future. The very basic core of a man’s living spirit is his passion for adventure. The joy of life comes from our encounters with new experiences, and hence there is no greater joy than to have an endlessly changing horizon, for each day to have a new and different sun.” - Christopher McCandless

Het is niet altijd gemakkelijk om te identificeren wat je ongelukkig maakt. Ik denk toch dat het een belangrijke stap is in het proces om te vinden wat ons gelukkig maakt en te vinden wat je wilt.

In de blogpost "Waarom ik moet reizen", schrijf ik over het verlangen om los te breken van de rat race dat de maatschappij me oplegt met de vooropgestelde mijlpalen. Veel mensen in hun 'twenties' hebben eenzelfde verloren gevoel door de maatschappelijke verwachtingen om je hele leven al uitgestippeld te hebben. De druk om met deze maatschappelijke norm en het gemis van open discussies rond onzekerheden dragen bij tot stress, isolatie en eenzaamheid

In de blogpost "Waarom ik door blijf reizen", reflecteer ik over het lesgeven in België en de uitdagingen die daarbij komen kijken en mijn ervaring als taalleerkracht in Cambodja. In Cambodja bevordert de school de vorming van een gemeenschat, met natuur geïntegreerde atmosfeer, wat flexibiliteit en rust biedt. De contrasterende educatieve benaderingen hebben mij waardevolle lessen geleerd. De flexibele en open werkomgeving is fantastisch om in te werken. De gezonde atmosfeer en natuur rond je is niet enkel goed voor je mentale gezondheid, maar ook gewoon fijn om in te zijn. Deze factoren verminderen stress. Alhoewel het niet enkel positief is. Het ontbreken van een structuur, die aan de ene kant veel flexibiliteit biedt, kan ook stress geven. Het is belangrijk om een evenwicht te zoeken hierin.

Voor mijn reizen was ik een optimist. Ik rekende en hoopte dat mijn leven zou verbeteren. Dat ik de vrijheid zou krijgen om te reizen, leven en genieten op mijn eigen voorwaarden. Zonder de maatschappelijke eisen, om betekenisvol te zijn voor anderen en om mijn werk graag te doen. Mijn eigen werkuren te kunnen kiezen en gewoon vrij kunnen zijn. Nu kan ik zeggen dat ik geëvolueerd ben naar een realist. Ik verander de zeilen naar de wind, in plaats van te hopen dat de wind zal veranderen. Van weg te stappen van de veiligheid van een 9-5 en tegen de stroom in te gaan, heb ik geen idee waar ik zal staan in een aantal jaar.

Mijn koers vinden

Money is a tool, not a goal. Freedom is the goal. Don't forget that.

Door af en toe te reflecteren krijg ik inzicht in mijn ervaringen, keuzes en het pad dat ik kies om te bewandelen. Dankzij de reflecties over mijn verleden en het heden kan ik meer bewuste keuzes maken. Door regelmatig te reflecteren over je koers en doelen kan je helpen om op dezelfde lijn te blijven met je dromen en betere keuzes maken.

De essentie van vrijheid

Het uiteindelijke doel is om vrij te zijn. Vrij om mijn passies voor te nemen op andere dingen, met mijn eigen voorwaarden en wanneer het mij uitkomt. Van overal ter wereld, vrij om overal te gaan en staan in de wereld. Genieten van de diverse landschappen en culturen. Dit verlangen naar vrijheid limiteert zich niet enkel tot vakanties, maar is iets wat in het dagelijkse leven verweven moet zijn. Reizen is voor mij immers niet enkel vrije tijd, het is een investering in mijn persoonlijke ontwikkeling, een transformatieve reis dat zich ver buiten de grens uitstrekt van een nieuwe plaats te bezoeken.

Reizen is een transformatieve en verrijkende ervaring dat nieuwsgierigheid, begrip en respect voor de wereld en haar inwoners aanmoedigt. Doorheen mijn reizen heb ik nieuwe culturen en ideeën ontdekt en leren appreciëren, wat me een meer genuanceerde perspectief op de wereld gaf en mijn horizon verbreedde. Het verplichtte me mij regelmatig en soms snel aan te passen. Hierdoor is mijn flexibiliteit en veerkracht immens gegroeid. De vele mensen, landschappen en gewoontes die ik tegen ben gekomen doorheen mijn reizen hebben mijn appreciatie voor diversiteit verdiept. Boven alles heeft deze reis me geleerd om te leven in het 'nu' en de uniekheid van iedere ervaring te herkennen en koesteren.

Doen wat ik graag doe

The man who graduates today and stops learning tomorrow is uneducated the day after -Newton D. Baker

Mensen helpen om een vaardigheid te leren. Les geven is niet enkel mijn vak, maar ook mijn passie. Een bron van geluk om de groei te kunnen aanschouwen van -en interactie met mijn leerlingen. Het is heel belonend om een deel te zijn van hun leerproces.

Een belangrijk deel van lesgeven en om het leerproces te bevorderen, is om een stressvrije leeromgeving te creëren dat zowel persoonlijke als academische groei aanmoedigt. Het vieren van hun prestaties, klein en groot, vormen een essentieel deel van dit proces. Het aanmoedigen van mijn student, hen laten geloven in zichzelf en hun vaardigheden en op mijn beurt hun zelfvertrouwen en groei kunnen aanschouwen.

Als leerkracht moet ik me continu aanpassen en me innovatief opstellen. Het aanvaarden van nieuwe educatieve methodes en innovatieve leertechnieken gebruiken die voor elke individuele student past, is een spannend deel van mijn beroep. Deze oneindige ontdekking van effectieve en uitnodigende manieren om kennis en vaardigheden over te brengen, geeft me middelen tot persoonlijke groei.

Lesgeven, voor mij, gaat niet in één richting. Het is een dynamische overdracht tussen leraar en student. Deze informatiestroom, uitwisseling van ideeën en inzichten is wat het nog extra leuk maakt voor mij. Elke dag is een kans om te leren en te groeien, voor zowel mijn leerlingen als voor mezelf.

De zeilen aanpassen

Tijdens deze zelfreflectie heb ik mijn passies en doelen opnieuw gedefinieerd. In gedachte houdend dat het echte geluk in de reis gevonden wordt. Die reis is al begonnen. Nu is het tijd om de zeilen en het traject bij te sturen. Deze oefening raad ik iedereen aan om af en toe te doen. Bekijken of je nog naar je doel gaat, of je moet bijsturen. De uitkomst kan veranderd zijn of je moet je zeilen wat aanpassen.

In de toekomst ga ik wat concreter uitleggen welke stappen ik neem om mijn goals te halen en hoe ik hiervoor mijn methode moet aanpassen om er te geraken.